تفاهمنامه همکاری بنیاد مستضعفان و استانداری کرمان برای پیاده سازی فرآیند آبادانی پیشرفت منطقه زهکلوت شهرستان رودبار جنوب به امضا رسید.

در حالی که تنها ده روز از نخستین سالروز حماسه مردمی 29 اردیبهشت ماه می گذشت، استان کرمان در بالاترین سطح مدیریت، شاهد استعفایِ مجددِ مردی بود که چهار سال و نیم سکان مدیریت کلان پهناورترین استان کشور را در دست داشت. کمی بیش از مدت زمان سکان داریِ محمدعلی کریمی، حمید میرزاده و زنده یاد مسعود محمودی و البته نصف مدت زمان استانداری سیدحسین مرعشی. این بار اما بر خلاف خرداد 96، استعفایش به فوریت پذیرفته

اکنون که دوران مدیریت جناب آقای رزم حسینی در استانداری کرمان، به دلیل مشکلات خانوادگی و بنا به اصرار خودشان به پایان رسیده و یکی از فرزندان خدوم کرمان با دعای خیر مردم کرمان بدرقه می شود لازم دیدم چند نکته را به رشته تحریر در آورم:

زمانی که رزم حسینی قدم به این استان سیاست زده‌ی کرمان گذاشت با انبوهی از حجمه های مختلف روبرو شد. برخی وی را منتسب به سپاه می‌دانستند، گروهی وی را از اقشار مرفهین بی‌درد قلمداد می‌کردند، تعدادی هم برچسب دو تابعیتی به ایشان زدند. حتی فراموش نکرده ایم که برخی چهره های سرشناس استان در جلسه تودیع نجار و معارفه ایشان به نشانه اعتراض مجلس را ترک گفتند و برخی دیگر نیز بنای ناسازگاری از جنس جناح بندی های

اقتصاد کرمان: علیرضا رزم حسینی را می توان پدیده مدیریت اجرایی ارشد استان کرمان دانست چه اینکه او در زمان پذیرش مسئولیت، چهره گمنامی بود که تعلقی به هیچ یک از جریان‌های سیاسی شناخته شده نداشت. او یکباره ظهور کرد و به سرعت به صدر خبرهای استانی راه یافت، طرح‌های نو در انداخت، به رهایی خود از تعلق‌های سیاسی مباهات کرد، به انتساب خود به چهره‌ای کاریزماتیک همچون سردار سلیمانی فخر فروخت، فصلی نو پیش روی توسعه استان کرمان گشود، در کوتاه مدت، اجماعی شگفت میان همه گروه ها و جریان ها در مسیر همراهی با توسعه و تحول در کرمان، ایجاد کرد و با پاک کردن خاطره مدیریت ناموفق 3 استاندار غیربومی پیش از خود، ضعف‌های کرمان و کرمانی را با صدای بلند و لهجه غلیظ کرمانی فریاد زد.